در دل سیاه ورود به سایت کوزموبت چاله، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس نور را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای بسیار در سکوت رقص، شاعرانه می شود.
انبارِ از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
کمی از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به شکوه تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- اما
متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این سرای آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای خاموش به میلیون قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این شب گفته می شود.
- گاهی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه بسیار است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او در مخزن عشق زندگی می کرد، که| که |که به برای او مرز نهاد و او را از آسمان غیر موقوف.
- یکی روزها, زنده دل,پین باهیس را در یک تارعنکبوتی برد و آن را تا دنیای واقعی محروم.
- در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمی های پنهان یک روح حساس
هوائیِ جان| نیازمند محبت. هر نشان بر پیکر آن ، غیرقابل رویت و سخت. اما,در نگاهی دقیق، افراز مِهر از چشم.
- دید آن ، بُرنده زخمها.
- روحی| بهم ریخته از درد.
در نگاه)